-
1 odstąpić
глаг.• отступать• отступить• отступиться• передать• сдавать• сдать• уступать• уступить* * *odstąpi|ć\odstąpićony сов. 1. отступить;\odstąpić о krok отступить на шаг; \odstąpić od swoich poglądów отступить (отказаться) от своих взглядов;
2. отступиться;przyjaciele go \odstąpićli уст. друзья отступились от него; \odstąpić od zamiaru отступиться (отказаться) от намерения;
3. od czego разорвать, расторгнуть что;\odstąpić od umowy разорвать (нарушить) договор;
4. перен. покинуть, оставить;szczęście go \odstąpićło счастье ему изменило;
5. уступить;\odstąpić bilet, miejsce уступить билет, место; \odstąpić od ceny снизить цену, уступить
* * *odstąpiony сов.1) отступи́тьodstąpić o krok — отступи́ть на шаг
odstąpić od swoich poglądów — отступи́ть (отказа́ться) от свои́х взгля́дов
2) отступи́тьсяprzyjaciele go odstąpili — уст. друзья́ отступи́лись от него́
odstąpić od zamiaru — отступи́ться (отказа́ться) от наме́рения
3) od czego разорва́ть, расто́ргнуть чтоodstąpić od umowy — разорва́ть (нару́шить) догово́р
4) перен. поки́нуть, оста́витьszczęście go odstąpiło — сча́стье ему́ измени́ло
5) уступи́тьodstąpić bilet, miejsce — уступи́ть биле́т, ме́сто
odstąpić od ceny — сни́зить це́ну, уступи́ть
-
2 odstępować
глаг.• отступать• отступить• передать• сдавать• сдать• уступать• уступить* * *odstępowa|ć\odstępowaćny несов. 1. отступать;2. отступаться; 3. od czego разрывать, расторгать что; 4. перен. покидать, оставлять;nie \odstępować kogo ani na krok ни на шаг не отходить от кого; nie \odstępować kogo ani na chwilę ни на минуту не оставлять кого;
5. уступать; ср. odstąpić* * *odstępowany несов.1) отступа́ть2) отступа́ться3) od czego разрыва́ть, расторга́ть что4) перен. покида́ть, оставля́тьnie odstępować — kogo ani na krok ни на шаг не отходи́ть от кого
nie odstępować — kogo ani na chwilę ни на мину́ту не оставля́ть кого
5) уступа́ть; ср. odstąpić
См. также в других словарях:
odstąpić — dk VIa, odstąpićpię, odstąpićpisz, odstąpićstąp, odstąpićpił, odstąpićpiony odstępować ndk IV, odstąpićpuję, odstąpićpujesz, odstąpićpuj, odstąpićował, odstąpićowany 1. «odejść na bok lub cofnąć się; odsunąć się, oddalić się» Odstąpić o krok, na… … Słownik języka polskiego
na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
